Król i szlachta jest właścicielem jakiegoś terytorium i przekazuje je potomstwu , dlatego stara się zachować jego wartość. Władze demokratycze są tymczasowym "dzierżawcą" , próbują więc maksymalizować bieżące przychody rządu z rozmaitych źródeł kosztem wartości kapitału ( prywatyzacje za grosze ) , tym samym marnując go. W celu zachowania, czy nawet zwiększenia wartości swojej własności własciciel w systemie feudalnym eksploatuje ją niezbyt mocno, z pewnym wyrachowaniem gdyż wie że to co po sobie zostawi przekaże dzieciom. W demokracji wyzysk jest nastawiony na czas teraźniejszy i niezbyt wyrachowany, zwłaszcza że władze w żaden sposób nie odpowiadają za własne wybory ( np. Tusk ) .
Królowie i szlachta którzy otrzymują swoje stanowisko poprzez urodzenie, mogą być nieszkodliwymi dyletantami albo przyzwoitymi ludźmi. Jeśli trafi się „szaleniec”, zostanie szybko ograniczony, albo, jeśli zajdzie potrzeba, zabity, przez tych krewnych, którym zależy na własności dynastii . Wybór rządowych władców w powszechnych wyborach sprawia, że jest praktycznie niemożliwym, aby nieszkodliwa czy przyzwoita osoba kiedykolwiek dotarła na szczyty. Prezydenci i premierzy docierają na swoje pozycje z powodu swojej efektywności w roli moralnie nieograniczonych demagogów. W ten sposób demokracja zapewnia, że tylko "ścierwa moralne" docieraja do szczytów rządu ( np. Hitler ) .
W trakcie trwania epoki monarchicznej, w okresie przed I Wojną Światową, wydatki rządowe, rozumiane jako procent PKB, rzadko przekraczały 5%. Od tamtego czasu wzrosły one średnio do 50%. Przed I Wojną Światową rządy zatrudniały zwykle mniej niż 3% pracującej populacji. Od tamtej pory odsetek ten wzrósł do poziomu 15 – 20%. Era monarchiczna wiązała się z pieniądzem kruszcowym (złotem), którego siła nabywcza stopniowo rosła. Dla odmiany, era demokratyczna jest erą pieniądza papierowego, którego siła nabywcza nieustannie maleje. Królowie stale pogrążali się w długach, jednak podczas okresów pokoju zwykle je spłacali. W czasach demokracji długi rządów, zarówno podczas wojny, jak i pokoju, wzrosły do niewiarygodnych rozmiarów.
Dlatego nie chodzę na wybory .
